Najczęstsze nowotwory u kobiet to:
Rak piersi. Nieznane są powody zachorowań na raka, ale istnieje wiele czynników ryzyka, które mogą prowadzić do zachorowań na raka piersi m.in.: wiek – szansa zachorowania na raka piersi wzrasta wraz wiekiem kobiety; geny – istnieją dwa geny BRCA1 i BRCA2, które znacznie zwiększają ryzyko. Kobiety, u których członkowie rodziny chorowali na raka piersi, czy jajników mają powiększone ryzyko zachorowania; menopauza – stosując hormonalną terapię zastępczą zwiększa się ryzyko raka piersi; pigułki antykoncepcyjne – nie ma jednoznacznych badań, że antykoncepcja hormonalna może powodować, raka jednak kobiety stosujące ją są bardziej narażone na zachorowanie.
Objawem raka piersi jest pojawienie się guzka na piersi, zmiana wielkości lub kształtu piersi i brodawki, wyciek z brodawki. Objawy zaawansowanego raka piersi obejmują: ból kości, ból piersi, owrzodzenia skóry, obrzęk węzłów chłonnych w dole pachowym, utrata masy ciała. Regularne samobadanie piersi i mammografia pomogą wykryć wczesne stadium raka, które jest uleczalne. Metody leczenia to: operacja – częściowa lub całkowita amputacja piersi, chemoterapia, terapia hormonalna.
Rak płuc. Jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych nowotworów. Jest to główną przyczyną zgonów u mężczyzn i kobiet. Palenie papierosów jest najczęstszą przyczyną raka płuc. Im więcej palisz papierosów dziennie lub im wcześniej zaczynasz palić, tym większe występuje ryzyko zachorowania na raka płuc. Najczęstsze objawy raka płuc obejmują: kaszel, który nie znika, stały ból w klatce piersiowej, odksztuszanie krwi, duszność, świszczący oddech lub chrypka, powtarzające się problemy z zapaleniem płuc lub oskrzeli, obrzęk twarzy i szyi, utrata apetytu i utrata masy ciała, zmęczenie.
Lekarze zdiagnozują raka płuc za pomocą testów fizycznych, badań obrazowych i laboratoryjnych. Leczenie zależy od rodzaju i stopnia zaawansowania. Leczenie odbywa się poprzez: chirurgię, chemioterapię, radioterapię i ukierunkowaną terapię. W terapii celowej stosuje się substancje, które atakują komórki nowotworowe, nie uszkadzając zdrowych komórek.
Rak szyjki macicy. Rak szyjki macicy jest spowodowany przez wirus HPV. Wirus rozprzestrzenia się poprzez kontakt seksualny. Organy większości kobiet są w stanie zwalczyć zakażenie HPV, ale zdarza się, że wirus prowadzi do raka.
Rak szyjki macicy rozwija się zwykle powoli. Zaczyna, jako stan przedrakowy nazywany dysplazją. Ten stan może być wykryty przez regularne badania cytologiczne, dzięki którym rak w tym stadium jest wyleczalny.
HPV jest pospolitym wirusem, który rozprzestrzenia się drogą płciową. Istnieje wiele różnych typów (szczepów) HPV. Niektóre szczepy mogą prowadzić do raka szyjki macicy, inne powodują brodawki narządów płciowych a jeszcze inne nie powoduje żadnych zmian chorobowych. Ryzyko zachorowania na raka szyjki macicy pojawia się, gdy: uprawiamy seks w młodym wieku, posiadamy wielu partnerów seksualnych, mamy osłabiony układ odpornościowy, palimy papierosy, zażywamy długotrwale pigułki antykoncepcyjne.
Rak szyjki macicy może nie powodować żadnych objawów. W późniejszym czasie może pojawić się ból w obrębie miednicy lub krwawienie z pochwy. Leczenie może obejmować zabiegi chirurgiczne, radioterapię, chemioterapię lub ich kombinację. Wybór metody leczenia zależy od wielkości guza, czy nowotwór rozprzestrzenił. Istniejące na rynku szczepionki mogą chronić Cię przed kilkoma typami wirusa HPV, w tym również tego, który powoduje raka.
fot.rak trzustki
Rak jajnika. Obecności komórek nowotworowych może pojawić się w jednym lub dwóch jajnikach. Liczne i nieprawidłowe rozmnażanie się tych komórek prowadzi do powstania guza nowotworowego, którego dalszy rozwój może doprowadzać do przerzutów. Istnieją czynniki zwiększające ryzyko zachorowania na raka jajnika. Są to: predyspozycje genetyczne, podeszły wiek lub bezdzietność. Nie można mówić o nich, jak o bezwzględnie warunkujących chorobę, w tym przypadku, jak również w wielu innych nie są znane przyczyny powstania nowotworu. Brak charakterystycznych objawów raka jajnika we wczesnym stadium choroby powoduje, że u niewielu pacjentek jest on diagnozowany w początkowym etapie jego rozwoju. Objawy mogą być mylone z nieżytem przewodu pokarmowego, podobne są, bowiem symptomy obu chorób: ból zlokalizowany w różnych częściach jamy brzusznej i miednicy małej, uczucie pełności, przelewanie w brzuchu, żołądka lub jelit, objawy parcia na pęcherz moczowy, zmiany wagi, postępujące osłabienie organizmu. Jeśli objawy trwają dłużej niż 14 dni, należy skonsultować się z lekarzem i wykonać odpowiednie badania ginekologiczne. Najczęstszą metodą leczenia jest chemioterapia.
Natomiast mężczyźni najczęściej zapadają na:
Rak płuc (patrz rak płuc u kobiet).
Rak gruczołu krokowego (prostaty). Rak prostaty jest rozpowszechniony wśród starszych mężczyzn. Choroba występuje rzadko u mężczyzn w wieku poniżej 40 lat. Czynniki ryzyka rozwoju raka prostaty to: wiek powyżej 65 lat, rodzinna historia choroby.
Objawy raka prostaty to: problemy z oddawaniem moczu, towarzyszący temu ból, powolny strumień moczu, krew w moczu lub w nasieniu, bóle krzyża.
Leczenie często zależy od stopnia zaawansowania nowotworu. Mężczyźni z rakiem prostaty mają wiele możliwości leczenia. Opcje leczenia obejmują: chirurgię, radioterapię, terapię hormonalną. W celu zwiększenia efektywności leczenia zabiegi mogą być łączone.
Rak żołądka. Dotyka on głównie osoby starsze. Jest trudny do zdiagnozowania we wczesnym stadium rozwoju. Niestrawność i dolegliwości żołądkowe mogą być objawem wczesnego raka.
W zaawansowanych przypadkach może pojawić się krew w stolcu, wymioty, niewyjaśniona utrata masy ciała, trudności w połykaniu, utrata apetytu, krwawe wymioty, osłabienie lub zmęczenie, nudności. Aby zdiagnozować raka żołądka lekarz wykonuje badanie krwi, gastroskopię czasem biopsję. Metody leczenia to: operacja, chemioterapia, radioterapia lub ich kombinacja.
Rak jelita grubego. Występuje, gdy guzy tworzą się w błonie śluzowej jelita. Ryzyko rozwoju raka jelita grubego wzrasta po 50 roku życia. Prawdopodobieństwo zachorowania występuje, jeśli: masz polipy jelita grubego, rodzinną historia raka jelita grubego, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, czy też chorobę Leśniowskiego-Crohna oraz spożywasz pokarmy bogate w tłuszcze, a Twoja dieta jest uboga w błonnik.
Objawy raka jelita grubego to: biegunka lub zaparcia, krew w stolcu, częste bóle lub skurcze brzucha, utrata masy ciała bez znanej przyczyny, zmęczenie, nudności lub wymioty.
Ponieważ początki choroby nie dają objawów, ważne jest to, aby zrobić odpowiednie badania: kolonoskopia, badanie krwi w stolcu. Leczenie raka jelita grubego odbywa się poprzez: zabiegi chirurgiczne, chemioterapię, radioterapię lub ich kombinację. Operacja może zwykle wyleczyć raka pod warunkiem, że jest to stadium początkowe.
Obok powyższych nowotworów istnieją inne równie złośliwe:
Rak kości – jest nowotwór, który bardzo rzadko rozpoczyna się w kościach. Najczęstszą przyczyną zachorowań na raka kości są przerzuty z innych części ciała. Istnieją trzy typy raka kości:
Kostniakomięsak (Osteosarcoma) – pojawia się najczęściej między 10 a 19 rokiem życia. Najczęstszym miejscem, które atakuje to kolano i ramię.
Chrzęstniakomięsak – rozpoczyna się w chrząstce, zwykle po 40 roku życia.
Mięsak Ewinga – występuje najczęściej u dzieci i młodzieży, częściej u chłopców niż u dziewcząt.
Najczęstszym objawem jest: ból kości. Inne objawy są różne w zależności od położenia i wielkości nowotworu. Chirurgia jest często główną metodą leczenia raka kości. Inne zabiegi to chemioterapia i radioterapia. Ponieważ rak kości może powrócić po leczeniu, zatem bardzo ważne są regularne wizyty u lekarza specjalisty.
Rak trzustki – jego pierwsze objawy nie dają wyraźnych symptomów, co utrudnia wczesną diagnozę. Zachorowalność na raka trzustki rośnie z wiekiem. Wysoka śmiertelność chorych wynika z tego, że choroba wykrywana jest w bardzo zaawansowanym stadium, kiedy są już przerzuty, a guz staje się nieoperacyjny. Objawy raka trzustki zależą od wielkości i umiejscowienia guza. Do najczęstszych objawów, jakie zgłaszają pacjenci należą: ból brzucha, nudności, brak apetytu, utratę masy ciała i chudnięcie, żółtaczka.
Do czynników ryzyka raka trzustki należy: palenie papierosów, cukrzycę, przewlekłe zapalenie trzustki, otyłość, czynniki genetyczne.Leczenie obejmują: zabiegi chirurgiczne, radioterapię, chemioterapię. W terapia celowej stosuje się substancje, które atakują komórki nowotworowe, nie uszkadzając zdrowych.
Rak wątroby – wątroba jest największym organem wewnątrz ciała. Pierwotnie rak wątroby zaczyna się w wątrobie. Przerzutowy rak wątroby zaczyna się w innym miejscu naszego organizmu a następnie rozprzestrzenia się do wątroby. Czynniki ryzyka raka wątroby obejmują: zapalenie wątroby typu B lub C, nadużywanie alkoholu, marskość wątroby, otyłość i cukrzyca.
Objawy raka wątroby to: guzek lub ból z prawej strony brzucha i żółty odcień skóry. Jednak te objawy pojawiają się w stadium zaawansowania raka, co sprawia, ze jest on trudny do wyleczenia.
Możliwości leczenia obejmują zabiegi chirurgiczne, radioterapię, chemioterapię lub transplantację wątroby.
Rak jądra – rak jądra dotyka głównie młodych mężczyzn w wieku od 20 do 39 lat. Pojawia się również częściej u mężczyzn, u których jest: nieprawidłowy rozwój jąder, narażenie na działanie niektórych chemikaliów, rodzina historii raka jądra, zakażenie wirusem HIV.
Do objawów należą: ból, obrzęk lub wyczuwalne guzki w jądrach lub okolicy pachwin, ból brzucha lub podbrzusza.
W większości przypadków wczesne wykrycie raka skutkuje wyleczeniem. W leczeniu stosuje się leczenie operacyjne, radioterapię lub chemioterapię.
Niestety zabiegi mogą powodować bezpłodność.
Rak skóry – najbardziej popularne typy raka to podstawnokomórkowy i płaskokomórkowy. Zazwyczaj tworzą się na głowie, twarzy, szyi, dłoniach i ramionach. Innym typem raka skóry jest czerniak, który jest bardziej niebezpieczny od powyższych.
Potencjalnie każdy, kto spędza zbyt dużo czasu na słońcu może zachorować na raka skóry. Oprócz tego ryzyko występuje u osób powyżej 50 roku życia oraz u tych pacjentów, u których w rodzinie był przypadek zachorowania na raka skóry.
Każde niepokojące znamię na skórze powinien sprawdzić lekarz i wykluczyć raka lub podjąć stosowne leczenie. Wcześnie zdiagnozowany nowotwór jest uleczalny. Jednak nieleczone pewne typy komórek nowotworowych skóry mogą przenosić się do innych tkanek i narządów.
Metody leczenia to: chirurgiczne, radioterapia, chemioterapia, terapia fotodynamiczna (PDT) oraz terapię biologiczną. PDT wykorzystuje lek i rodzaj światła laserowego do zabijania komórek nowotworowych. Terapia biologiczna zwiększa zdolność organizmu do walki z rakiem.
Białaczka (Leukemia) – choroba nowotworowa białych krwinek. Leukemia prowadzi do niekontrolowanego wzrostu liczby białych krwinek. Istnieją różne rodzaje białaczki:
Ostra białaczka limfoblastyczna
Przewlekła białaczka limfocytowa
Przewlekła białaczka szpikowa
Białaczka ostra może rozwijać się szybko natomiast białaczka przewlekła postępuje wolno. Dorośli chorują na oba typy natomiast dzieci najczęściej przechodzą ostrą białaczkę. W niektórych przypadkach można ją wyleczyć leczyć, w innych niestety są trudne do wyleczenia jednak często można je kontrolować. Komórki nowotworowe mogą rozprzestrzeniać się do krwiobiegu i węzłów chłonnych. Mogą one również dostać się do mózgu i rdzenia kręgowego.
Zabiegi mogą obejmować chemioterapię, radioterapię i przeszczep komórek macierzystych i szpiku kostnego. Nawet, jeśli objawy ustępują, konieczne jest dalsze leczenie, aby zapobiec nawrotom choroby.
Rak mózgu – rak mózgu jest zwykle nazywany guzem mózgu. Guzy mózgu mogą być łagodne bez komórek nowotworowych lub złośliwe zawierające komórki nowotworowe, które szybko rosną.
Guz mózgu rzadko rozprzestrzenia się do innych części ciała. Nawet tak zwane guzy łagodne rosnąc mogą naciskać i niszczyć zdrową tkankę mózgu, powodując obrażenia, które mogą być śmiertelne. Guzy mózgu mogą powodować wiele objawów. Najczęstsze to: bóle głowy, nudności i wymioty, problemy z równowagą, problemy z pamięcią, ból mięśni, drętwienie lub mrowienie w rękach i nogach.
Lekarze diagnozują nowotwory mózgu, wykonując neurologiczne badania, w tym tomografię komputerową, rezonans magnetyczny oraz biopsję. Osoby z guzami mózgu mają kilka opcji leczenia: chirurgia, radioterapia i chemioterapia. U wiele osób wykorzystuję się kombinację tych zabiegów.
