Prawie wszystko o depresji (część czwarta)
Metody leczenia depresji.
Rozpoczynając leczenie depresji powinniśmy mieć pewność, co do trafność diagnozy. Często trafiamy do lekarza rodzinnego, który przepisuje leki nasenne lub uspokajające, które przy regularnym zażywaniu uzależniają. To nie jest dobra droga w leczeniu depresji. Depresję możemy pokonać poprzez leczenie farmakologiczne (leki antydepresyjne) i psychoterapię.
Psychoterapia
Wiele form psychoterapii jest efektywnie wykorzystywane w leczeniu depresji. Rozmowa podczas terapii pomaga pacjentom uzyskać wgląd w ich problemy i skutecznie rozwiązywać je. Istnieje psychoterapia indywidualna i grupowa.
Interpersonalne i poznawcze terapie behawioralne to dwa rodzaje psychoterapii krótkoterminowych, które okazały się pomocne i skuteczne dla niektórych form depresji. Terapeuci interpersonalni koncentrują się na zaburzonych relacji osobistych pacjenta. Terapeuci podczas terapii poznawczej starają się pomóc pacjentom zmienić ich negatywny styl myślenia i zachowania, które są często związane z depresją.
Psychodynamiczna terapia jest czasami stosowana w leczeniu depresji. Koncentruje się ona na rozwiązywaniu wewnętrznych konfliktów psychicznych pacjenta, które często wywodzą się z jego dzieciństwa. Psychodynamiczna długoterminowa terapia jest szczególnie ważna, gdy przez całe życie pacjent miał niewłaściwe wzorce, czy też złe metody radzenia sobie ze stresem, na przykład poprzez samookaleczenia.
Jak alternatywna medycyna podchodzi do leczenia depresji?
W odpowiedzi na zwyczaje i praktyki pacjentów z różnych kultur, lekarze są coraz bardziej wyczuleni na wiedzę na temat naturalnych środków leczenia depresji. Witaminy i inne dodatki żywieniowe takie jak witamina D, kwas foliowy i witamina B12, mogą być użyteczne w łagodzeniu depresji, same lub w kombinacji z lekiem przeciwdepresyjnym. Kolejną alternatywną jest dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum). Ten ziołowy lek został uznany za pomocny dla niektórych pacjentów, którzy cierpią z powodu łagodnej depresji. Jest bezpieczny i nie powoduje powikłań.
Ogólnie rzecz biorąc, poważne stany depresyjne, szczególnie te, które są nawracające, wymagają leków przeciwdepresyjnych wspomagane psychoterapią dla uzyskania lepszego efektu leczenia.
Leczenie depresji wymaga czasu i cierpliwość. Zdarza się, że lekarze próbują różnych leków przeciwdepresyjnych lub ich kombinacji w różnych dawkach, aby dobrać najbardziej skuteczne leczenie dla pacjenta.
Leczenie przeciwdepresyjnymi lekami trwa, od co najmniej sześciu miesięcy do 12 miesięcy. Dla osób z chorobą afektywną dwubiegunową lub podczas przewlekłej ciężkiej depresji, leki stają się częścią codziennego życia, nawet przez okres kilku lat.
Chorzy nigdy nie powinni mieszać różnego rodzaju leków bez konsultacji z lekarzem. Dentysta lub inny lekarz specjalista, który przepisuje lek pacjentowi choremu na depresję powinien zostać poinformowany, że chory przyjmuje leki przeciwdepresyjne. Niektóre leki, które są stosowane przy monoterapii mogą powodować poważne i niebezpieczne efekty uboczne. Może się to również zdarzyć w przypadku osób przyjmujących suplementy lub leki ziołowe. Wpływ alkoholu (w tym wina, piwa i wódki), czy też leki uspokajające oraz narkotyki zmniejszają skuteczność leków przeciwdepresyjnych i należy ich unikać.
Jakie są powikłania depresji?
Depresja może mieć znaczący wpływ na strukturę i funkcję wielu części mózgu. Może to powodować wiele ujemnych skutków. Na przykład, osoby z ciężką depresją mają większe ryzyko zachorowania na przewlekłą depresję, niepokój, problemy emocjonalne, przewlekły ból, czy też inne chorobowe przypadłości.
Pomocne wskazówki w radzeniu sobie z depresją:
a) Jedzenie zdrowej żywności. Często brak odpowiednich składników odżywczych i obecności nadmiernych tłuszczów, cukrów i sodu w żywności sprzyja pogłębianiu się depresji.
Kwas foliowy, witamina D i suplementy diety pomagają poprawić nastrój.
b) Odpowiednia ilość snu, odpoczynek fizyczny i psychiczny poprawiają samopoczucie.
c) Nie należy stawiać sobie zbyt trudnych celów i brać na siebie zbyt dużej odpowiedzialności.
d) Należy ustalić pewne priorytety w codziennym życiu.
e) Nie należy oczekiwać wiele od siebie w zbyt krótkim czasie.
f) Staraj się przebywać w otoczeniu bliskich ludzi, co jest lepsze niż samotność, która może pogłębiać depresję.
g) Ćwiczenia fizyczne, kino, teatr sprzyjają poprawie nastroju.
h) Nie podejmuj ważnych decyzji życiowych, takich jak zmiana pracy czy ślub lub rozwód bez konsultacji z kimś bliskim. Bliskie osoby często mają bardziej obiektywny obraz sytuacji niż osoba z depresją. W takim przypadku zaleca się odroczenie ważnych decyzji, dopóki objawy depresji nie miną.
i) Nie należy akceptować swojego negatywnego myślenia. Jest ono częścią depresji i zniknie w miarę upływu regularnego jej leczenia.
j) Zaplanuj sobie pomoc w sytuacjach awaryjnych (samookaleczenie, spadek formy psychicznej, zły nastrój, itp.), np. przyjaciele, rodzina, lekarz rodzinny, pogotowie.
